پژوهش جدید در مورد قابلیت های نهفته در سلول های انسانی
هوا فضا: در بعضی از پستانداران، مکانیسم هایی وجود دارند که می توانند رشد جنین را بطور موقت متوقف کنند تا شرایط محیطی برای بقای مادر و جنین بهتر شود. این پروسه که «دیاپوز جنینی» نام دارد، در مرحله ای از رشد به وقوع می پیوندد که جنین هنوز به دیواره رحم متصل نشده است. این مکانیسم جالب ممکنست بین چند هفته تا چند ماه بطول بیانجامد تا جنین بتواند در زمان مناسب رشد خودرا از سر بگیرد.
به گزارش هوا فضا به نقل از ایسنا، دیاپوز جنینی بطور طبیعی در خیلی از پستانداران رخ می دهد و برای بقای گونه هایی که در وضعیت محیطی سخت زندگی می کنند، یک خاصیت ضروری محسوب می شود. اما در انسان ها، وجود یا عدم وجود این مکانیسم بصورت قطعی مشخص نبوده است.
بررسی این پروسه می تواند به محققان کمک نماید تا دریابند آیا بدن انسان هم مانند سایر پستانداران می تواند از این قابلیت برای به تعویق انداختن حاملگی استفاده نماید. این مساله خصوصاً در درمان های ناباروری و روش های باروری مصنوعی مانند IVF (لقاح مصنوعی) اهمیت زیادی دارد، برای اینکه می تواند زمان بیشتری برای انتخاب مناسب ترین جنین و تطبیق بهتر با بدن مادر فراهم آورد.
به تازگی، گروهی از محققان در مؤسسات تحقیقاتی برجسته در آلمان و اتریش تحقیقاتی را در حوزه امکان دیاپوز جنینی در سلول های انسانی انجام داده اند. این پژوهش توسط لابراتوار های دکتر آیدان بولوت-کارسلی اوغلو از مؤسسه ژنتیک مولکولی ماکس پلانک در برلین و دکتر نیکلاس ریورون از مؤسسه بیوتکنولوژی مولکولی در وین انجام شده است. این پژوهشگران به بررسی این مساله پرداختند که آیا سلول های انسانی نیز می توانند بطور مصنوعی وارد حالت دیاپوز شوند یا خیر.
روش انجام این مطالعه شامل استفاده از سلول های بنیادی انسانی و مدلهای آزمایشگاهی خاصی به نام بلاستویید بود. این مدلها، به عنوان جایگزینی اخلاقی و علمی جهت استفاده از جنین ها در آزمایش ها، امکان مطالعه مراحل اولیه رشد جنین را فراهم می کنند.
پژوهشگران با تنظیم یک مسیر خاص مولکولی به نام مسیر سیگنال دهی mTOR، توانستند حالت توقف موقت در سلول های بنیادی را ایجاد کنند. mTOR یکی از مهم ترین مسیرهای تنظیم کننده رشد در جنین های پستانداران است و با سرکوب این مسیر، رشد سلول ها به تعویق افتاد.
در نتیجه این پژوهش، مشخص شد که با کاهش فعالیت مسیر mTOR در سلول های بنیادی انسانی و مدلهای بلاستویید، روند رشد کند شده و توانایی جنین برای اتصال به دیواره رحم کاهش پیدا می کند. این وضعیت موقتی بوده و بعد از بازگرداندن فعالیت مسیر mTOR، سلول ها به حالت عادی بازگشتند. به عبارتی، سلول های انسانی می توانند همانند سلول های سایر پستانداران به یک حالت خواب موقت بروند.
یافته های این پژوهش نشان می دهند که شاید در بدن انسان نیز یک مکانیسم نهفته برای توقف موقت رشد وجود داشته باشد، حتی اگر بدن ما در حالت طبیعی از آن استفاده نکند. این توانایی ممکنست در طول پروسه تکامل طبیعی، به مرور از بین رفته باشد، اما نشانه هایی از وجود آن همچنان باقی مانده است.
این نتایج می توانند راه های جدیدی را برای بهبود فرآیندهای باروری مصنوعی مانند IVF باز کنند. افزایش فعالیت مسیر mTOR می تواند به رشد سریع تر جنین کمک کرده و شانس موفقیت IVF را بالا ببرد. از طرفی، کاهش فعالیت این مسیر می تواند زمان بیشتری برای انتخاب جنین مناسب و همگام سازی با بدن مادر فراهم آورد.
پژوهش فوق که گزارش فنی آن در نشریه معتبر علمی Cell انتشار یافته است، می تواند به ما کمک نماید تا درک بهتری از فرآیندهای رشد اولیه در انسان به دست آوریم و به بهبود سلامت باروری کمک نماید. پژوهشگران در این پژوهش امیدوارند که این یافته ها به همکاریهای بین رشته ای بیشتری منجر شود و به فهم بهتر سیگنال هایی که سلول ها برای تصمیم گیری درباره ی رشد دریافت می کنند، کمک نماید.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب