برای رشته های علمی معرفی شدند؛
با اهمیت ترین شانس های نوبل ۲۰۲۱
کارشناسان معتقدند تحقیقات درباره توالی ژنتیک، ساختار ایمنی بدن انسان، فناوری mRNA، متا ماده و غیر از بخت های دریافت جوایز علمی نوبل در سال 2021 میلادی هستند.
به گزارش هوا فضا به نقل از اینساید ساینس، فاصله بسیاری تا اعلام اسامی برندگان جوایز نوبل پزشکی، فیزیک و شیمی در سال ۲۰۲۱ میلادی باقی نمانده است.
این درحالی است که شیوع همه گیری ویروس کرونا بیش از پیش توجهات عمومی را به نقش علم در جامعه معطوف کرده است. هرچند پیش بینی برندگان نوبل کار چالش برانگیزی است و لیست نامزدها نیز مخفی است، اما هر ساله نشریات مختلف و کارشناسان تخمین های خود از برندگان احتمالی این جوایز را منتشر می کنند.
در سال جاری باتوجه به پاندمی کرونا کارشناسان معتقدند دستاوردهای علمی که دراین زمینه به توسعه واکسن ها کمک کرده اند، احتمالاً یکی از برندگان نوبل باشند. علاوه بر آن تحقیق درباره سرطان، دانش کوانتومی، فناوری های توالی ژنتیک، ساختار سیستم ایمنی بدن و متا ماده شانس دریافت نوبل را دارند. در همین راستا نشریه اینساید ساینس نیز پیش بینی های خود از برندگان احتمالی این جوایز امسال میلادی را منتشر نموده است.
مهمترین شانس های نوبل پزشکی
هماهنگ سازی قدرت فناوری mRNA
کاتالین کاریکو و درو وایسمن از دانشگاه پنسیلوانیا: فناوری استفاده از پیامرسان هایRNA بعنوان یک ابزار ایمن سازی اولین بار در تحقیقی در سال ۲۰۰۵ میلادی منتشر گردید. این تحقیق نشان داد ارسال mRNA به سلول ها می تواند آنها را وادار کند پروتئین هایی بسازند که به پاتوژن ها حمله می کنند. کاریکو از دهه ۹۰ میلادی روی این پروژه فعالیت می کرد. هنگامیکه او و وایسمن یافته هایشان را منتشر نمودند هیچ توجهی به آن نشد. اما ۱۵ سال بعد تحقیق مداوم آنها تغییرات بزرگی در تولید واکسن ایجاد کرد.
با توجه به تحقیقات آنها شرکت های بزرگی از فناوری mRNA برای تولید واکسن های مقابله با کووید ۱۹ استفاده کردند.
تحقیقات درباره وراثت سرطان سینه
مری کلر کینگ دانشگاه واشنگتن: در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی تحقیقات سرطان بطور کلی روی بررسی نظریه های عفونت ویروسی متمرکز بود. اما کینگ تحقیقات خودرا به تحقیق درباره این نظریه اختصاص داد که سرطان سینه ممکنست به سبب جهش های ژنتیکی ایجاد شود. او با بهره گیری از مدل ریاضی و مخزن عظیمی از داده های انستستو ملی سرطان آمریکا توانست شواهد قابل توجهی از این امر بیابد که سرطان سینه از والدین به فرزندان منتقل می شود.
او در سال ۱۹۹۰ میلادی توانست ژنی که به وراثت این سرطان منجر می شود را بیاید. این ژن BRCA1 در کروموزوم ۱۷ بود. وی در سال ۲۰۱۶ میلادی برنده مدال ملی آمریکا برای فعالیت ها و تحقیقاتش درباره BRCA1 شد.
ساختار دو طرفه سیستم ایمنی بدن
مکس دی کوپر، دانشکده پزشکی دانشگاه امروی و ژاک میلر از انستیتو والتر و الیزا هال: سیستم ایمنی بدن انسان در وهله اول به شدت به سلول هایی به نام لنفوسیت و گلبول های سفید که در مغز استخوان ایجاد می شود و در سالهای بعدی عمر به تیموس اتکا دارد. این سلول ها در سراسر خون و بافت لنف بدن گسترده می شوند. کوپر و میلر در اوایل فعالیت خود روی ژنتیک و عملکرد سلول های ایمنی در بدن حیوانات تحقیقاتی انجام دادند. با گذشت زمان آنها متوجه شدند حذف برخی اندام ها طی پروسه رشد فقط قسمتی از سیستم ایمنی بدن را مختل می کند.
بعداً کوپر باتوجه به مطالعات پیشین میلر مقاله ای را منتشر نمود که نشان می داد سیستم ایمنی دو بخشی متشکل از دو نوع لنفوسیت است. این دو بخش عبارتند از سلول های B تولید کننده آنتی بادی و سلول های T که واسطه پاسخ هستند. این کشف ایمونولوژی سلولی را متحول کرد و راه را برای تقریباً تمام درمان های جدید سرطان در دهه های گذشته هموار کرد.
مهمترین شانس های نوبل فیزیک
اطلاعات کوانتومی
آلان اسپکت از انستیتو دی اوپتیک، جان کلوزر، جی اف کلوزر و همکاران و آنتون زیلینگر از دانشگاه وین: این روزها سروصدای زیادی درباره فناوری اطلاعات کوانتومی وجود دارد و خیلی از کارشناسان معتقدند این حوزه به سرعت درحال رشد است. این بدان معنا است که یک کامپیوتر کوانتومی می تواند یک چالش دنیای واقعی را سریع تر از کامپیوتر های معمول حل کند. علاوه بر آن این فناوری نوظهور می تواند در آینده به توسعه ابزارهای تشخیص پزشکی حساس تر و گسترش شبکه های ارتباطی ایمن تر منجر شود.
آلان اسپکت، جان کلوزر و آنتون زیلینگر، ۳ فیزیکدانی هستند که آزمایش های اولیه آنان نشان داد ذرات کوانتوم را می توان به یکدیگر وصل کرد یا درهم تنید.
پیتر شور یکی دیگر از پژوهشگران حوزه کوانتوم نیز شایسته دریافت نوبل است. شور ریاضیدان است و در سال ۱۹۹۴ میلادی نشان داد کامپیوتر های کوانتومی چگونه یک روش استاندارد رمزگذاری را می شکنند.
متا ماده
جان پندری از امپریال کالج لندن و دیوید اسمیت از دانشگاه دوک: یک تکه طلا خاصیت های متمایز خودرا دارد مانند درخشندگی و هاله طلایی. اما تحقیقات نشان داده این خاصیت ها تغییر می کنند. اگر پژوهشگران اتم های طلا را به شکل خاصی بچینند، می توانند کاری کنند تا این فلز سرخ یا سبز به نظر بیاید و با شیوه هایی خاص نسبت به نور واکنش دهد. به عبارت دیگر طلا به نمونه ای از متا ماده تبدیل می شود. یعنی ماده ای با خاصیت های غیر معمول و مصنوعی.
پیشروان این حوزه ممکنست امسال شانس دستیابی به نوبل فیزیک را داشته باشند. جان پندری معتقد می باشد با بهره گیری از مواد متا می توان شنل های نامرئی واقعی ساخت دیوید اسمیت نیز یکی دیگر از پیشروان این حوزه است.
کاهش سرعت نور
لن هائو دانشگاه هاروارد: یکی دیگر از برندگان احتمالی فیزیک امسال ممکنست لن هائو باشد. یک فیزیکدان برجسته که تیم های تحقیقاتی او سرعت نور را کاهش دادند و به حدود ۴۰ مایل برساعت رساندند و حتی در یک پژوهش بطور کامل متوقف کردند. این گروه از پژوهشگران در آزمایشی توانستند نور را متوقف و اطلاعات همراه آنرا روی اتم های سدیم ذخیره کنند. در مرحله بعد آنها این اطلاعات را به نور تبدیل کردند. توانایی انتقال اطلاعات از نور به ماده و برعکس در زمینه فناوری اطلاعات کوانتوم نیز کارآمد است.
برندگان احتمالی نوبل شیمی
توالی ژنوم ها با روشی سریع و ارزان
شانکار بالاسوبرامانیان و دیوید کلنرمن از دانشگاه کمبریج: دی ان ای ارگانیسم های زنده حاوی انبوهی از اطلاعات درباره شیوه تکامل آنها، عملکرد ژن های داخل ارگانیسم ها و وجود بیماری ژنتیک در آنها است. اما میزان استفاده پژوهشگران از این اطلاعات بستگی به این دارد که آنها بتواند بطور مؤثر به اطلاعات دسترسی یابند. بیست سال پیش، توالی یک ژنوم انسانی طی فرایندی ۱۰ ساله انجام شد و یک میلیارد دلار هزینه داشت. اما این روند حالا تغییر کرده است.
جایزه نوبل شیمی در سال ۲۰۲۱ ممکنست به محققانی تعلق گیرد که ابداعات آنها امکان توالی ژنوم انسانی در یک روز با بودجه هزار دلار را فراهم نموده است. این روند سریع، کاربردهای جدید این فناوری را ممکن می سازد، همچون تشخیص و درمان سرطان و سایر بیماریها، و همین طور تعیین توالی RNA از COVID-19 برای ردیابی گسترش انواع مختلف در سراسر جهان.
بالاسوبرامانیان و کلنرمن دو شیمیدانی هستند که فناوری برای تحلیل سریع میلیاردها تکه از دی ان ای بطور همزمان را فراهم نموده اند. آنها در سال ۲۰۲۰ برنده جایزه میلنیوم تکنولوژی شدند.
انجام فرایندهای شیمیایی در ارگانیسم های زنده
کارولین برتوزی دانشگاه استنفورد: برتوزی شیمیدانی است که برای ابداع روش های مختلف جهت اصلاح شیمیایی مولکول های در ارگانیسم های زنده یا سلول ها بدون لطمه به آنها مشهور شده است. روش ها در شناسایی هدف ها جهت انتقال دارو و برچسب زدن سلول ها برای تصویربرداری به پژوهشگران کمک می نماید.
رادیکال های آزاد آنتی اکسیدان ها و سلامت انسان
بری هالی ول دانشگاه ملی سنگاپور: باید در بدن انسان بین رادیکال های آزاد توازن وجود داشته باشد. این رادیکال ها مولکول های حاوی اکسیژن هستند که به سادگی با مولکول های دیگر واکنش نشان میدهد و آنتی اکسیدان ها نیز با آنها واکنش دارند. ۵۰ سال قبل پژوهشگران تصور می کردند رادیکال های آزاد برای بدن بد هستند و آنتی اکسیدان ها مواد خوبی هستند. هالی ول بعنوان بیوشیمست، کوشش کرد تا به درک بهتری از رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان ها برسد و نشان دهد این مولکول ها و رابطه شأن با ارگانیسم ها بسیار پیچیده تر است.
تحقیقات هالی ول به شناسایی لطمه های دقیق رادیکال های آزاد منجر گردید و نشان داد چگونه آنها آنتی اکسیدان ها با بیماریهای مغزی همچون آلزایمر و فراموشی مرتبط هستند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب