از سوی پژوهشگران دانشگاه تهران محقق شد
تشخیص ساده و سریع بیومارکر CRP و IL-6 در بیماری سپسیس
به گزارش هوا فضا، پژوهشگران دانشکدگان علوم و فناوری های میان رشته ای دانشگاه تهران موفق به ساخت نانو بیوسنسوری شدند که می تواند به تشخیص ساده و سریع بیومارکر CRP و IL- ۶ در بیماری سپسیس کمک نماید.
به گزارش هوا فضا به نقل از ایسنا، پژوهشی که اخیرا در چارچوب رساله دکتری مرجان ملک محمدی، به راهنمایی دکتر علی حسین رضایان استاد گروه نانوبیوتکنولوژی و بیومیمتیک دانشکده مهندسی علوم زیستی و دکتر علی ابویی مهریزی دانشیار گروه مهندسی پزشکی این دانشکده و به مشاوره دکتر حسین نادری منش و دکتر زهرا واعظی اساتید دانشگاه تربیت مدرس انجام شده است، به طراحی، ساخت و ارزیابی نانو بیوسنسور تشخیص دو بیومارکر بیماری عفونی سپسیس پرداخته است.
این محققان توانستند نانو بیوسنسوری مبتنی بر کاغذ میکروسیال طراحی و ارزیابی کنند که بتواند دو بیومارکر CRP و IL-6 بیماری سپسیس را به صورت موفقیت آمیزی شناسایی و تعیین کمیت نماید.
علی حسین رضایان در ارتباط با اهمیت پژوهش در حوزه سپسیس و بیماری های عفونی، اظهار داشت: «سپسیس یک وضعیت تهدیدکننده است که در آن سموم ساخته شده توسط میکروارگانیسم های عامل عفونت سبب بروز پاسخ های سیستمیک می شوند. عامل ایجاد سپسیس می تواند باکتری های گرم منفی، بعضی باکتری های گرم مثبت، بعضی قارچ ها و ویروس ها باشد که البته در این میان، بخش اعظم سپسیس توسط باکتری های گرم منفی ایجاد می شود. سپسیس شایع ترین علت مرگ ومیر در قسمت های مراقبت های ویژه بیمارستانی است و در افراد مبتلا به بیماری های زمینه ای و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف بخصوص در نوزادان و افراد با کهولت سن دیده می شود. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام نموده است که مرگ ومیر سالانه در سراسر دنیا به علت سپسیس حدود ۶ میلیون نفر است که اغلب این مرگ ومیرها قابل پیشگیری می باشند.
امروزه شناسایی و تشخیص صحیح و بموقع سپسیس، بعنوان یک چالش باقی مانده است. استفاده از نانوزیست حسگرها بعنوان ابزارهای تشخیصی مزایایی همچون مقدار خیلی کم نمونه، توانایی جداسازی و ردیابی با تفکیک بالا، و سرعت بالای تشخیص دارد.»
استاد دانشگاه تهران در مورد راهکار نوین تشخیصی اظهار داشت: «بیوسنسور وسیله یا کاوشگری است که یک عنصر بیولوژیکی مانند آپتامر یا آنتی بادی را با یک جز الکترونیکی برای تولید یک سیگنال قابل اندازه گیری ادغام می کند. قطعه الکترونیکی اطلاعات در ارتباط با تغییرات فیزیولوژیکی یا وجود مواد شیمیایی یا بیولوژیکی مختلف در محیط را شناسایی، ثبت و انتقال می دهد.»
وی در رابطه با یافته های این رساله پژوهشی، اضافه کرد: «سامانه طراحی شده در این رساله دکتری شامل یک نانو بیوسنسور مبتنی بر آپتامرها است که پتانسیل بالایی در تشخیص پروتئین های هدف را دارد. این نانوبیوسنسور کاملا اختصاصی عمل می کند و دارای تکرارپذیری و پایداری بالایی است. در این حسگر از نانوذرات طلا استفاده شده است و آنها می توانند با خاصیت نوری ویژه شان در حالت های مختلف رنگ های متفاوتی ایجاد نمایند. بر این اساس با بررسی رنگ نتایج میزان غلظت پروتئین هدف در پلاسما تعیین می شود. یکی از دستاوردهای مهم این رساله اینست که بدون احتیاج به دستگاههای پیچیده و زمان بر، با انجام این تست تشخیص زودهنگام و نسبتاً دقیق سپسیس امکانپذیر می شود و به تشخیص بالینی کمک شایانی می کند.»
رضایان با اشاره به اینکه این پژوهش یک پژوهش میان رشته ای است، اضافه کرد: «امروزه استفاده از مطالعات و فناوری های میان رشته ای اهمیت بسیار زیادی برای حل چالش های مختلف جامعه به حساب می آید چونکه با تلفیق دانش و تخصص های مختلف، توانایی حل مسائل پیچیده امکانپذیر شده و دستیابی به یک چاره جدید ممکن می شود. در این پژوهش از اول با رویکرد میان رشته ای از تخصص های مختلف (شیمی، مهندسی پزشکی، نانوبیوتکنولوژی، بیوفیزیک، متخصص بیماری های عفونی و …) جهت بررسی جوانب مختلف تحقیق استفاده شد و بخش کوچکی از این دستاورد در این رساله گزارش شده است و تحقیقات ما در این حوزه ادامه دارد و امیدواریم نتایج خوبی بدست آوریم.
منبع: هوا فضا
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب