از سوی محققان ایرانی صورت گرفت؛
کشف یک روش جدید علمی برای درمان بیماری های ایسکمیک
به گزارش هوا فضا، نتیجه گیری یک مقاله علمی نشان داد که اگزوزم ها به علت تأثیر قابل توجه بر رگزایی می توانند ابزار ایده آلی برای درمان بیماری های ایسکمیک باشند.
به گزارش هوا فضا به نقل از پژوهشگاه رویان، ایسکمی به اختلالاتی گفته می شود که نتیجه کاهش جریان خون به یک بافت یا ناحیه خاص است و منجر به کمبود مواد مغذی و اکسیژن در ناحیه مذکور می شود.
این اختلال می تواند اندام ها و بافت های گوناگونی همچون قلب، مغز، عروق محیطی، پوست، روده و کلیه را درگیر کند. بیماری های ایسکمیک یکی از علل اصلی مرگ و میر و ناتوانی هستند و بار سنگینی را بر سازمان های درمانی در سراسر دنیا تحمیل می کنند. با وجود آنکه درمان های معمول سبب بهبود کیفیت و کمیت زندگی مبتلایان می شود، اما قادر به درمان ایسکمی و ترمیم بافت صدمه دیده نیستند.
اگزوزم ها دسته ای از وزیکول های خارج سلولی هستند که انداره ای حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ نانومتر دارند و توسط انواع مختلفی از سلول ها ترشح شده، بر سلول های پیرامونی اثرات پاراکراینی دارند. با عنایت به این که اگزوزم ها حاوی زیست مواد گوناگونی همچون عوامل رشد، اسیدهای نوکلئیک و مولکول های حد واسط درگیر در مسیرهای پیام رسان سلولی هستند، می توانند بعنوان عوامل درمانی غیر سلولی در نظر گرفته شوند.
علاوه بر این، اگزوزم ها فاقد مشکلات استفاده درمانی از سلول ها، مانند تشکیل تراتوما، رویدادهای ترومبوتیک و مشکلات ایمنی هستند. همینطور استخراج و نگهداری اگزوزوم ها آسان است و بعضی از آنان گزینه مناسبی برای درمان ایسکمی محسوب می شوند.
به منظور جمع بندی و بحث پیرامون دانش موجود در مورد نقش درمانی اگزوزوم ها در درمان بیماری های ایسکمیک، دکتر کسری معین آبادی بیدگلی، دکتر امیر حسام باباجانی، دکتر ملیحه رضایی، دکتر مسعود وثوق و همکارانشان در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، پژوهشگاه رویان و انستیتو کارولینسکا سوئد به نگارش یک مقاله مرروی پرداختند.
این مقاله مروری که در نشریه بین المللی Journal of Molecular Metabolism انتشار یافته است، به بررسی اثر اگزوزوم ها بر آنژیوژنزیس (رگزایی) پرداخته، به تشریح ساز و کارهایی که اگزوزم ها از راه آن بر مسیرهای درونی سلول های اندوتلیال عروق اثر می گذارند، می پردازد. علاوه بر این، مسیرهایی که اگزوزوم ها از راه آن وارد سلول ها می شوند و روش هایی که با آن سلول هدف را تحت تاثیر قرار می دهند، مورد بررسی قرار گرفت.
در نهایت مقاله مذکور به شرح مطالعات بالینی و پیش بالینی که بر مبنای استفاده از اگزوزوم ها انجام شده اند می پردازد و چنین نتیجه گیری می کند که اگزوزم ها به علت تأثیر قابل توجه بر رگزایی می توانند ابزار ایده آلی برای درمان بیماری های ایسکمیک باشند؛ اما به منظور بهینه کردن استفاده بالینی از آنان، ایجاد پروتکلهای استاندارد برای استخراج، اصلاح و تجویز آنان و همینطور تحقیقات بیشتر در جهت درک ساز و کارهای مولکولی عملکرد آنان ضروری می باشد.
منبع: aero-space.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب