همزمان با روز جهانی علم برای صلح و توسعه
نكوداشت یكصدمین سالروز تولد مادر فقید ستاره شناسی ایران
به گزارش هوا فضا نكوداشت یكصدمین سال زاد استاد فقید دكتر آلنوش طریان، مادر ستاره شناسی ایران همزمان با روز جهانی علم برای صلح و توسعه برگزار می گردد.
به گزارش هوا فضا به نقل از ایسنا، نکوداشت یکصدمین سال زاد استاد فقید دکتر آلنوش طریان، ستاره درخشان عرصه نجوم ایران و اولین زن فیزیکدان کشور هشتم آبان ماه سال جاری برگزار می گردد.
بر مبنای اعلام انجمن فیزیک ایران، در این مراسم از کتاب "تئاتر نوین ایران و خانواده طریان" رونمایی می شود.
بر طبق این گزارش، آلنوش طریان در تهران و در تاریخ سه شنبه ۹ نوامبر ۱۹۲۰ (۱۸ آبان ۱۲۹۹) از پدر و مادری تحصیل کرده از ارمنی های ایران زاده شد. پدر طریان در جلفای اصفهان و مادرش در تهران چشم به جهان گشودند. پدر طریان پاره هایی از شاهنامه را به زبان ارمنی بازگردانی کرده بود. مادر طریان هم دانش آموخته رشته ادبیات از سوئیس بود.
آلنوش بعد از طی تحصیلات مقدماتی به دانشگاه تهران رفت و در خرداد سال ۱۳۲۶ با درجه لیسانس فیزیک از دانشکده علوم دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.
وی در مهرماه همان سال بعنوان کارمند آزمایشگاه فیزیک دانشکده علوم استخدام و یک سال بعد بعنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی در دانشکده علوم انتخاب شد. طریان مدتی بعد با هزینه شخصی به بخش فیزیک اتمسفر دانشگاه پاریس رفت و دانشنامه دکتری دولتی اش را از دانشگاه علوم پاریس در سال ۱۹۵۶ میلادی (۱۳۳۵ خورشیدی) دریافت کرد.
طریان به رغم امکان تدریس در دانشگاه سوربن به ایران بازگشت و با رتبه دانشیاری در رشته ترمودینامیک در گروه فیزیک مشغول به کار شد.
در سال ۱۳۳۸ دولت فدرال آلمان غربی بورس مطالعه رصدخانه فیزیک خورشیدی را در اختیار دانشگاه تهران قرار داد که وی برای این بورس انتخاب گردید و از فروردین سال ۱۳۴۰ به مدت ۴ ماه به آلمان رفت و بعد از انجام مطالعات به ایران بازگشت.
دکتر طریان ۳ سال بعد درتاریخ ۹ خرداد ۱۳۴۳ به مقام استادی ارتقا پیدا کرد و نخستین فیزیکدان زنی شد که در ایران به مقام استادی رسیده است.
وی در آبان ماه سال ۴۵ به عضویت کمیته ژئوفیزیک دانشگاه تهران درآمد و در سال ۴۸ به ریاست گروه تحقیقات فیزیک خورشیدی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران انتخاب شد و در رصدخانه فیزیک خورشیدی که خود وی در بنیانگذاری آن نقش عمده ای داشت، فعالیت خویش را آغازکرد.
دکتر طریان در سال ۱۳۵۸ تقاضای بازنشستگی داد و به افتخار بازنشستگی نائل شد. اما علاقه او به علم و دانش سبب شد تا وصیت نامه ای تنظیم کند و منزل مسکونی خویش را بعد از مرگ به ارامنه جلفا و دانشجویانی که محل اسکان مناسبی ندارند، ببخشد. وی در سال های جوانی به مردی علاقه مند بوده است، اما مرگ او سبب شد تا دکتر طریان تصمیم بگیرد برای همیشه مجرد باقی بماند و بعد از گذشت سالیان دراز از آن روزها، زندگی بدون وارث را در کنج آسایشگاهی در قلب پایتخت (آسایشگاه سالمندان توحید) تجربه کند.
جشن نودمین سالگرد تولد دکتر آلنوش طریان - سال ۱۳۸۹
نخستین بانوی استاد فیزیک ایران در مراسم تقدیر از زنان نمونه که به همت مرکز امور زنان و خانواده به مناسبت سالروز ولادت حضرت زهرا (س) و بزرگداشت مقام زن در تاریخ ۲۶ تیر ماه سال ۱۳۸۵ برگزار شده بود، مورد تقدیر قرار گرفت.
در سال ۸۲ از زندگی وی فیلمی با عنوان "سوی خورشید" ایجاد می شود و در آن زندگی این اولین بانوی استاد کرسی فیزیک ستاره در دانشگاه تهران به تصویر کشیده می شود.
این فیلم مستند یکی از مجموعه برنامه های "فرزانگان ایران" بود که به سفارش شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی ایران تهیه شده بود که به زندگی و فعالیتهای علمی دکتر آلنوش طریان می پرداخت.
"پایه گذاری اولین رصدخانه فیزیک خورشیدی"، "پایه گذاری اولین تلسکوپ خورشیدی"، "ارائه دروس فیزیک خورشیدی و اختر فیزیک برای اولین بار در کشور" و "وقف منزل خویش به دانشجویان برای توسعه دانش و بهره گیری دانشجویان ارمنی" همچون خدمات علمی این بانوی فقید به حساب می آید.
استاد طریان، مادر نجوم ایران، توانست دانشجویان فراوانی را از نزدیک با مباحث مربوط به فیزیک آشنا کند و تجربه کار با تلسکوپ و دیگر ابزار رصدخانه ای را برای آنها امکان پذیر کند.
وی سرانجام در روز شنبه ۱۴ اسفند ۱۳۸۹ بر اثر کهولت در سن ۹۰ سالگی دارفانی را وداع گفت. پیکر وی در روز ۱۶ اسفند ۱۳۸۹ از کلیسای مریم مقدس تشییع و در گورستان ارامنه تهران به خاک سپرده شد.
منبع: aero-space.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب