راهکار محققان دانشگاه تهران برای جبران ناترازی انرژی
هوا فضا: عضو هیات علمی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران در پژوهشی قابلیت مخازن تخلیه شده نفت و گاز برای ذخیره سازی انرژی را مورد بررسی قرار داد.
به گزارش هوا فضا به نقل از ایسنا به نقل از روابط عمومی دانشگاه تهران، در این پژوهش که در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد فاطمه آقابابایی، دانشجوی رشته مهندسی شیمی، به راهنمایی بهنام صدائی، دانشیار دانشکده مهندسی شیمی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران و در هسته پژوهشی ذخیره سازی زیرزمینی هیدروژن انجام گرفته، پتانسیل مخازن تخلیه شده نفت و گاز برای ذخیره انرژی بصورت هوای فشرده بررسی شده است.
صدائی درباره ی اهمیت بیش از پیش بهره گیری از سازندهای زیرزمینی بمنظور ذخیره سازی انرژی اظهار داشت: در دهه اخیر منابع تامین انرژی پاک بمنظور رفع نیازهای بشر مورد توجه پژوهشگران سرتاسر جهان قرار گرفته است. یکی از راه های تامین انرژی پاک، ذخیره سازی هوای فشرده در سازندهای زیرزمینی و بازیابی آن بمنظور تولید انرژی الکتریکی است. ذخیره سازی انرژی هوای فشرده در ساختارهای زیرزمینی همچون مخازن هیدروکربنی تخلیه شده، به سبب دارا بودن ظرفیت ذخیره سازی و خصوصیات زمین شناختی شناسایی شده، یکی از راه های مورد اطمینان، کم زیان و کم هزینه در امتداد تامین انرژی پایدار می باشد.
این متخصص مخازن نفت و گاز، با یادآوری این نکته که در امتداد ذخیره سازی زیرزمینی هوای فشرده در آبخوان ها و مغاره ای نمکی قبل تر پژوهش هایی انجام شده است، گفت: درباب ذخیره سازی هوای فشرده در مخازن نفت تخلیه شده مطالعات چندانی انجام نشده است، در صورتیکه این مخازن روزبه روز بیشتر تخلیه شده و مستعد ذخیره سازی هوا هستند. این مساله باتوجه به تعدد مخازن نفتی و درحال تخلیه ایران، اهمیت دوچندانی دارد.
دانشیار دانشکدگان فنی دانشگاه تهران درباره ی دستاوردهای این پژوهش اظهار داشت: در اولین مرحله این مطالعه، ذخیره سازی هوای فشرده در یک مدل مخزن نفت تخلیه شده و عوامل مؤثر بر بازیابی هوا بصورت عددی شبیه سازی شد. نتایج نشان داد که عواملی چون واکنش های اکسیداسیون هوا با سنگ و سیال مخزن، دبی تولید و تزریق هوا، فشار مویینه در یک محدوده بالا، تراوایی و اشباع آب سازندی مخزن، نسبت به پدیده های انحلال و نفوذ مولکولی، زمان ماندگاری اکسیژن در مخزن، شوری آب سازندی، انگشتی شدن و تخلخل مخزن تأثیر بیشتری در پایین آوردن بازیابی هوا دارند؛ کاهش تراوایی بیشترین تأثیر را در پایین آوردن بازیابی هوا دارد؛ مخزن در حالت اشباع پایین آب، بیشترین تأثیر را در افزایش ضریب بازیافت هوا دارد؛ همین طور تزریق هوا در مدت زمان زیاد و ماندگاری اکسیژن در مخزن پایین ترین میزان تأثیر را در پایین آوردن ضریب بازیافت هوا دارد.
استاد مهندسی شیمی دانشگاه تهران و مدیر هسته پژوهشی هیدروژن، مرحله دوم این پژوهش را اینگونه توضیح داد: در این مرحله، ذخیره سازی هوای فشرده در یک مخزن نفت تخلیه شده شکاف دار طبیعی شبیه سازی شد، تأثیر شکاف بر میزان واکنش های اکسیداسیون، انحلال و نفوذ هوا در دو فاز نفت و آب و بازیابی هوا مورد بررسی قرار گرفت و نتایج با مخارن تخلیه شده نفت متعارف مقایسه شد. همین طور خصوصیات شکاف همچون تخلخل و تراوایی مطالعه و برای اولین بار فاصله بین شکاف های مخزن بر میزان بازیابی هوا بصورت عددی شبیه سازی شد.
او در آخر اظهار داشت: مطابق یافته های این پژوهش، فضای منافذ مخزن شکاف دار طبیعی می تواند یک ذخیره انرژی وسیع، با میزان قابل قبول بازیابی انرژی و تولید هوا را فراهم آورد. این امکان خصوصاً برای ایران که با ناترازی بالای انرژی روبروست می تواند بسیار کاربردی باشد؛ چونکه در ساعات خارج از پیک، می توان با مصرف انرژی الکتریکی مازاد، هوا را در فشار بالا در مخزن مورد نظر بطور موقت ذخیره کرد و در ساعات نیاز و اوج مصرف انرژی، هوای فشرده ذخیره شده را بمنظور تولید انرژی الکتریکی بازیابی کرد.
قابل اشاره است که نتایج این مطالعه بتازگی از طرف الزویر انتشار یافته و از مسیر پیوند زیر یافتنی است: Underground compressed air energy storage (CAES) in naturally fractured depleted oil reservoir: Influence of fracture
منبع: aero-space.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب