محققان كشور مطرح كردند
تشدید بیکاری با عدم تطبیق آموزش
هوا فضا: پژوهشگران در یک مطالعه پژوهشی، به بررسی پدیده عدم تطبیق آموزش در میان دارندگان مدارک دانشگاهی در ایران پرداخته و رابطه آن با طول مدت بیکاری این فارغ التحصیلان را بررسی نموده اند.
به گزارش هوا فضا به نقل از ایسنا، بحث آموزش نیروی انسانی و تربیت نیروهای متخصص از گذشته های دور مورد توجه خیلی از جوامع و سیاستگذاران بوده است و کشور ما نیز از این واقعیت مستثنی نیست. توجه ویژه به ریشه کن کردن بی سوادی و توسعه آموزش به ویژه آموزش عالی در دهه های اخیر در کشورمان، سبب افزایش تعداد مؤسسات آموزشی دولتی و خصوصی و در نتیجه افزایش چشم گیر تعداد دانش آموختگان در تمامی سطوح آموزشی شده است. در عین حال این نگرانی وجود داشته است که تقاضا برای نیروی کار آموزش دیده با عرضة آن مطابقت نداشته باشد. عدم تطبیق آموزش به عنوان عدم تطبیق بین صلاحیت های واقعی کارگران و سطح آموزش مورد نیاز فرصت های شغلی شناخته می شود.
آن گونه که صاحب نظران می گویند، افزایش عرضه افراد آموزش دیده در بازار کار، خصوصاً فارغ التحصیلان دانشگاهی، رقابت برای تصدی فرصت های شغلی را افزایش داده و به احتمال زیاد کارگران با تحصیلات بهتر را به سمت مشاغلی که به طور معمول توسط افراد با سطح تحصیلات پایین تر انتخاب می شوند سوق می دهد که این امر بر شدت وقوع وضعیت عدم تطابق آموزش می افزاید. عدم تطبیق آموزش نتایج منفی بسیاری به همراه دارد. برای نمونه مطالعات نشان می دهند که کارگران دارای صلاحیت بیش از حد نسبت به افراد دارای وضعیت تطبیق مناسب، رضایت کمتری از شغل خود دارند و این موضوع، به نوبه خود بر راندمان افراد تأثیرگذار است.
در پژوهشی که با محوریت همین موضوع طراحی و اجرا شده است، محققانی از دانشگاه بوعلی سینای همدان، رابطه بین عدم تطبیق آموزش و طول مدت بیکاری را در دارندگان مدارک دانشگاهی ایران مورد بحث و بررسی قرار داده اند.
محققان فوق برای این منظور از اطلاعات موجود در طرح آمارگیری نیروی کار در سال ۱۳۹۹ و رویکرد ریسک رقابتی که در آن خروج از وضعیت بیکاری معادل با حالت های تطبیق مناسب یا تطبیق نامناسب در نظر گرفته می شود، استفاده نموده اند.
نتایج این پژوهش نشان دهنده این واقعیت هستند که احتمال رسیدن به یک شغل با وضعیت تطبیق مناسب برای دارندگان مدارک فوق دیپلم، کمتر از سایرین بوده است. درحقیقت دارندگان مدارک فوق دیپلم به احتمال بیشتری به یک شغل با وضعیت تطبیق نامناسب دست می یابند.
هادی نائینی، پژوهشگر گروه اقتصاد دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی دانشگاه بوعلی سینا و همکارانش در این زمینه می گویند: «در بین گروههای عمده تحصیلی، گروه هنر و علوم انسانی و همین طور بهداشت احتمال رسیدن افراد به یک شغل با وضعیت تطبیق مناسب بیشتر و احتمال رسیدن به یک شغل با وضعیت تطبیق نامناسب کمتر بوده است. بعلاوه احتمال رسیدن به یک شغل با وضعیت تطبیق مناسب برای زنان بیش از مردان بوده است».
آن ها می افزایند: «دارندگان مدارک دانشگاهی ساکن در مناطق روستایی به احتمال بیشتری به یک شغل با وضعیت تطبیق نامناسب می رسند. همین طور طبق نتایج حاصله، با افزایش سن، احتمال رسیدن به یک شغل با وضعیت تطبیق مناسب کاهش می یابد».
نتایج این تحقیق که در فصلنامه «تحقیقات اقتصادی» وابسته به دانشگاه تهران انتشار یافته است، همین طور حاکی از آنست که افراد بدون همسر، نسبت به افراد دارای همسر و افراد فاقد تجربه شغل قبلی نسبت به افراد دارای تجربه شغل قبلی، شانس کمتری برای رسیدن به یک شغل با وضعیت تطبیق مناسب را داشته اند. در نهایت نیز با افزایش نرخ بیکاری، خطر رسیدن به یک شغل با وضعیت تطبیق مناسب، کاهش پیدا می کند.
به گفته نائینی و همکارانش، «با عنایت به نتایج برآمده از تحقیق ما، توجه به پیشنهادهای زیر می تواند تا حدودی از شدت مشکلات فوق کاسته و زمینه اشتغال بیشتر دارندگان مدارک دانشگاهی در کشور را فراهم کند:
- ارزیابی عملکرد نظام آموزش عالی کشور بوسیله پیگیری وضعیت فارغ التحصیلان دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در بازار کار به تفکیک رشته و سطح تحصیلات برای مقایسه کیفیت آموزش ارائه شده توسط دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و در ادامه، برنامه ریزی برای بهبود نظام آموزشی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی باکیفیت پایین.
- برنامه ریزی جدی برای تدوین سیاست های فعال بازار کار از طرف دولت و تشویق دارندگان مدارک دانشگاهی برای مشارکت در سیاست های مذکور بمنظور کاهش طول مدت بیکاری جویندگان شغل دارای مدارک دانشگاهی.
- کاهش ظرفیت پذیرش دانشجو برای رشته های تحصیلی با انباره بیشتر بیکاران و ارائه آموزش های حرفه ای مورد نیاز بازار کار از قبیل مهارت های کار با نرم افزارهای کاربردی متناسب با نیاز بازار کار کشور؛ همین طور گنجاندن دوره های کارآموزی در واحدهای درسی دانشجویان برای افزایش احتمال خروج از بیکاری و رسیدن به تطبیق مناسب در بازار کار.
- اجرای سیاست اشتغال زایی و پشتیبانی از کارآفرینان توسط دولت؛ به ویژه در مناطق و نواحی با نرخ بیکاری بالاتر بمنظور کاهش طول مدت بیکاری جویندگان شغل در مناطق مذکور.
- مدیریت مطلوب و هدفمندسازی اختصاص بودجه در بخش آموزش عالی کشور بوسیله اولویت دادن به رشته های کاربردی و کم هزینه و کاستن از سهم بودجه رشته های پرهزینه دارای انباشت فارغ التحصیلان بیکار، به نفع رشته گرایش های مورد نیاز صنعت و جامعه.
منبع: aero-space.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب