پیشی گرفتن ایران در شهرنشینی نسبت به متوسط دنیا
هوا فضا: به اعتقاد پژوهشگران، توسعه شهرها و شهرنشینی و افزایش گاز CO2 از با اهمیت ترین دلیلهای تغییر اقلیم است که برمبنای آمارها تا سال 2030، 60 درصد از جمعیت دنیا شهرنشین خواهند شد و این در حالیست که برمبنای آخرین آمارها در سال 95، 72 درصد از جمعیت کشور شهرنشینی را اختیار کردند.
به گزارش هوا فضا به نقل از ایسنا، دکتر عباس استاد تقی زاده، مدیر گروه و عضو هیات علمی دپارتمان سلامت در حوادث و بلایای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در بیست و ششمین نشست از مجموع جلسات ماهیانه گفت و شنود با عنوان "شهر سازگار با تغییر اقلیم: چالش ها و راهکارها" که بصورت آنلاین برگزار شد، تغییر اقلیم را شبکه پیچیده ای از عوامل اقتصادی، اجتماعی، جهانی شدن و توسعه شهرنشینی دانست که مخاطراتی را به وجود آورده است.
وی با اهمیت ترین موضوع در تغییر اقلیم را ایجاد "جزایر گرمایی" در شهرها دانست و اظهار نمود: موضوع تغییر اقلیم و اثرات آن بر روی شهرها ۲۰۰ سال پیش از سوی دانشمند انگلیسی عنوان شد و اعلام نمود به سبب افزایش سطحی که در شهرها ایجاد می شود، نه به سبب اقلیم، بلکه به سبب ایجاد "جزایر گرمایی" میزان دمای شهرها نسبت به روستاها بالاتر است.
تقی زاده، توسعه شهرها و رشد و افزایش شهرنشینی را از عوامل دیگر تغییر اقلیم نام برد و تصریح کرد: برای نخستین بار در دنیا در سال ۲۰۰۸، ۵۰ درصد از جمعیت دنیا (نیمی از جمعیت کشورهای دنیا) در شهرها زندگی می کردند و پیش بینی می شود این میزان تا سال ۲۰۳۰ به ۶۰ درصد خواهد رسید و این در حالیست که برمبنای آخرین آمار نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ میزان شهرنشینی در ایران ۷۲ درصد است که این عدد نشاندهنده آنست که از آمارهای متوسط جهانی در حوزه شهرنشینی جلوتر هستیم.
وی افزود: در کنار این وضعیت شهرنشینی، تا سال ۲۰۵۰ تعداد ۲.۵ میلیارد نفر به جمعیت دنیا اضافه خواهد شد و برمبنای دیدگاه تغییر اقلیم، ۴۰ درصد گازهای گلخانه ای تولید شده در شهرها بنا بر دلایلی چون توسعه حمل و نقل شهری و سیستم های گرمایشی است.
توسعه شهر و شهرنشینی
مدیر گروه و عضو هیات علمی دپارتمان سلامت در حوادث و بلایای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران با اعلان اینکه شهرها خطرات جدی در زمینه تغییر اقلیم ایجاد می کنند، ضمن آنکه لطمه پذیرتر هستند، تصریح کرد: در سال ۲۰۱۰ نقشه جهانی تولید کلی CO۲ در دنیا به تفکیک کشورها ترسیم شد که برمبنای آن رابطه منطقی میان صنعتی شدن و میزان تولید CO۲ وجود دارد، به این معنا هر چقدر شهرها صنعتی تر شوند، تولید این گاز گلخانه ای بیشتر است.
تقی زاده با اعلان اینکه رابطه ای میان صنعتی شدن و شهرنشینی نیز وجود دارد، تصریح کرد: بر طبق این نقشه جهانی ایران یکی از کشورهای تولیدکننده گاز CO۲ است که به سبب فروش نفت و همین طور تبدیل شدن ایران به کشور درحال توسعه است.
وی افزود: در کنار این نقشه جهانی اتفاق دیگری رخ داد که بسیار گول زننده است، چونکه تعدادی از اوقات نقشه ذیل را ارائه می دهد که در آن میزان تولید گاز گلخانه ای CO۲ برمبنای جمعیت را نشان میدهد که مشاهده می شود کشورهایی مانند امریکا در وضعیت قرمز قرار دارد یعنی میزان تولید گاز CO۲ بعنوان عامل اصلی تغییر اقلیم در این کشور زیاد است.
وی افزود: ولی کشورهایی مانند هند و چین که عمده تولید CO۲ را دارند، وضعیت بهتری دارند چون جمعیت بیشتری را دارند؛ چونکه وقتی سرانه تولید CO۲ بر حسب جمعیت محاسبه میشود، به سبب جمعیت زیادی که این کشورها دارند، وضعیت بهتر خواهد شد.
تقی زاده با تاکید بر این که باید حواسمان باشد که مواردی را تحلیل می نماییم، افزود: دو استراتژی مهم برای کاهش اثرات تغییر اقلیم " Mitigation (کاهش عوامل ایجاد کننده تغییر اقلیم)"، بوسیله استفاده بیشتر از انرژی های تجدیدپذیر و "سازگاری" وجود دارد.
وی افزود: همانطور که تغییر اقلیم در طول دهه ها به وجود آمده است، اگر از همین امروز شروع نماییم، اثرات آن در دهه های آینده بروز خواهدنمود.
تقی زاده اقداماتی نظیر ایجاد جنگل های طبیعی و مصنوعی، تغییرات در کاربری اراضی و اقدامات در جهت افزایش سازگاری را همچون رویکرد های سازگاری با محیط زیست نام برد و تصریح کرد: در کنار این دو استراتژی مهم، رویکرد "حفظ منابع طبیعی" چون آب، خاک و معادن و همین طور سرمایه های دریایی برای ما مهم می باشد، چون اکوسیستم یک مجموعه در همه پیچیده شبکه ای است که ایجاد تغییر و دستکاری در هر کدام از آنها بر روی سایر اجزای این مجموعه اثرگذار می باشد.
راهبردهای سازگاری با محیط زیست
مدیر گروه و دپارتمان سلامت در حوادث و بلایای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران با طرح این سوال که استراتژی کشور برای سازگاری با محیط زیست چیست، به انجام مطالعاتی دراین زمینه در این دانشگاه اشاره نمود و اظهار داشت: نتایج این مطالعات یک ماه قبل در یکی از مجلات دانشگاه علوم پزشکی تهران منتشر گردید که در آن ۵ استراتژی اصلی برای جامعه ایرانی پیشنهاد کردیم.
وی "آموزش های عمومی"، "مشارکت"، "فعالیت های میان بخشی"، "توسعه حاکمیت و مدیریت تغییر اقلیم" و "توسعه مکانیزم حفاظت از منابع طبیعی" را استراتژی های پنجگانه کشور در حوزه سازگاری با محیط زیست عنوان نمود و تصریح کرد: هدف این مطالعات شناخت تعاریف و مفهوم شهرهای سازگار با تغییر اقلیم، تعیین مؤلفه های شهرهای سازگار، شناخت حیطه های شهرهای سازگار با تغییر اقلیم و شناخت چالش های تحقق شهرهای سازگار بوده است که برای این منظور ۶ هزار سند علمی مورد مطالعه قرار گرفت و از این تعداد ۲۷۴ سند برای ادامه این مطالعات برگزیده شد.
وی با اعلان اینکه در این مطالعات به ۱۸ تعریف در حوزه شهرهای سازگار با تغییر اقلیم دست یافتیم، افزود: در نهایت به این تعریف شهر سازگار با تغییر اقلیم رسیدیم که "سازگار شهر با تغییر اقلیم عبارت است از توانایی شهر در ثبات، پایداری، توانمندی، راندمان، انعطاف پذیری و دگرگونی در مقابل تغییر اقلیم بوسیله استفاده بهینه از منابع و ظرفیت سازی و فرصت سازی".
این محقق حوزه تغییر اقلیم در زمینه سلامت، "آموزش محوری"، "اقتصاد کم کربن"، "مدیریت غیر متمرکز"، "نوآوری"، "دانش محوری"، "مشارکت ذی نفعان"، "مدیریت مؤثر منابع" و "آینده نگری" را از خاصیت های شهر سازگار با تغییر اقلیم دانست.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اعلان اینکه دراین زمینه راهکارهای دهگانه پیشنهاد شده است، اظهار داشت: برمبنای نتایجی که از این مطالعات به دست آمد، ۱۰ راه حل برای تحقق شهرهای سازگار ارائه کردیم که به این شرح است:
آموزش و اطلاع رسانی
سیاست گذاری
توسعه تحقیقات و پژوهش
برنامه ریزی و اجرا
پایش، ارزیابی و ارزشیابی
راهکارهای اجتماعی-فرهنگی
راهکارهای اقتصادی
راهکارهای سلامت
راهکارهای معماری
اقدامات زیست محیطی.
منبع: هوا فضا
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب